Na początku lat 1990-tych do niemieckich aktów prawnych dotyczących jakości powietrza, wprowadzono zapisy określające metody określania zapachowej jakości powietrza i odpowiednie standardy (patrz - wystąpienia na Seminarium ODOURS, Świnoujście 1993).
Ustalono, że ograniczenia emisji odorantów obowiązują wszystkie zakłady przemysłowe. niezależnie od tego, czy podlegają procedurze zatwierdzania działalności (podobnej do obowiązującej w Polsce). Sposób egzekwowania tych ograniczeń jest różny w poszczególnych krajach federacji. Wionącą rolę odgrywa Północna Westfalia. Według Wytycznych „Geruchimmisions Richtlinie’ z r. 1993 analiza istniejącej i przewidywanej uciążliwości zapachowej opiera się na częstości występowania przekroczeń progów węchowej wyczuwalności zanieczyszczeń powietrza. Wielkość tę wyraża się w „godzinach odorowych”. Opisano zalecaną metodykę odorymetrycznych oznaczeń emisji oraz metodykę obliczeń stężeń przygruntowych i terenowych pomiarów częstości pojawiania się zapachu (częstości występowania „godzin odorowych”.
(format: jpg, rozmiar: 125 kB)
Procedura oznaczeń częstości występowania godzin odorowych na ocenianym obszarze wymaga udziału ekspertów o sprawdzonej wrażliwości węchu.
Pomiar jest wykonywany w punktach regularnej siatki pomiarowej o promieniu równym trzydziestu wysokościom emitora. Osoby uczestniczące w teście są kierowane do punktów siatki 13 lub 26 razy w ciągu roku. Uczestnik pomiarów przebywa we wskazanym punkcie przez 10 minut. Jeżeli odczuwał zapach przez więcej niż jedną minutę, stwierdził wystąpienie godziny odorowej. Bezwzględne liczby godzin odorowych w narożach każdej jednostki obszaru są sumowane, a następnie dzielone przez wielkość próby (łączną liczbę pomiarów). Otrzymany iloraz mnoży się przez współczynnik korygujący (k), otrzymując ostateczny wynik badania (IV). Współczynnik korygujący przyjmuje wartości od 1,3 do 1,7, zależnie od sposobu użytkowania terenu i liczby wykonanych oznaczeń (tabela).
Wykonanie pomiarów w różnych sytuacjach meteorologicznych pozwala stwierdzić, czy spełniona jest norma jakości powietrza, określająca graniczną wartość udziału godzin odorowych w skali roku lub sezonu.
Współczynniki korygujące stosowane w Niemczech
podczas określania istniejącej imisji odorantów
Liczba wykonanych | Obszar | Obszar |
4 × 13 = 52 | 1,7 | 1,6 |
4 × 26 = 104 | 1,5 | 1,3 |
Graniczne częstości występowania „godzin odorowych” w skali roku (standardy IW) w powietrzu miast uzależniono od sposobu użytkowania terenu. Zostały zestawione w tabeli poniżej.
Normy zapachowej jakości powietrza w Niemczech
Graniczna częstość występowania godzin odorowych w miastach
Sposób użytkowania terenu | Norma |
Obszary mieszkalne i mieszane | 0,10 |
Obszary handlowo-przemysłowe | 0,15 |
